^b (terraeque: terreque R)

^c (questu: quaestu R)

^d (ostentationem: ostenrationem R)

^e Sunt [...] asseverantes: Alii non tam philosophiam, quam hoc ipsum disputandi genus, et hanc de litteris publice disceptandi institutionem non approbare, ad pompam potius ingenii et doctrinae ostentationem, quam ad comparandam eruditionem esse illam oblatrantes A

^f Sunt [...] quod: Nonnulli me audacem dicere et temerarium, qui A

^g quod: nondum A

^h de sublimibus Christianae theologiae mysteriis, de altissimis philosophiae locis: de altissimis philosophiae locis, de sublimibus Christianae theologiae mysteriis A

ⁱ sim ausus: non dubitarem A

^l (quaestionibus: questionibus R)

^m (excellentissimi: excelentissimi R)

ⁿ Primum [...] est communis: His etiam, qui genus hoc disputandi, et hanc de deo, de natura, de moribus publice disceptandi institutionem detestantur, multa non sum dicturus, quando hoc crimen, si crimen est, commune est mihi cum magnis viris ymo cum probatissimis non solum nostrae, sed fere omnium aetatum philosophis A

^o erat: fuit A

^p (quaerebant: querebant R)

^q Quibus [...] frequentissimi: Alterum quod mihi ego ad philosophiae consecutionem utilissimum iudicavi, hoc fuit ut in disputandi exercitatione essem frequentissimus P

^r ita dubio procul: dubio procul omittit A

^s Hic nomen hebraicum deest: (barzel). Barzel omittit A

^t cum [...] sapientum: dum brzl, idest ferrum, �l hkmm, idest sapientium P

^u et: omittunt P atque A

^v triquetro aspectu: aspectu triquetro P

^z Omnia a conspiciat usque ad philosophia verba omittit P

^aa quasi si hos congressus, haec bella substuleris, somniculosa et dormitans futura sit omnis philosophia omittit P

^ab nam: dum A

^ac Sed quod attinet ad haec ut dixi malo auctoritatibus et praeiudicjis magnorum uirorum quam rationibus me defendere. Illud videtur operae maioris satisfacere his qui aetate ingenio doctrina imparem dicunt me tam magnae prouinciae nec iuxta Horatium consuluisse humeros quid ferre ualeant quid reculent. Profecto haec mihi difficilis ratio defensionis dum post verbum philosophia et ante verba si parem me interponit A

^ad dixero: dico A

^ae forsitan: omittit A

^af fatebor: fateor A

^ag notam videor: videor notam A

^ah Videte quas incidi angustias: Graues incidi angustias A

^ai quo loco sim constitutus omittit A

^al mox: et A

^am Forte et: Equidem A

^an Primum spiritum essem omittit A

^ao et cum Timotheo audire: et forsan audire cum Timotheo A

^ap nihil esse in nobis: nihil in nobis esse A

^aq sumo: uendico A; (summo R)

^ar Post verbum arrogo et ante verba quare et quod - id est intra incunaboli ¶176 atque ¶177: Nam ut scripsit aliquando Hermolaus meus deliciae Romanae linguae, aetatis nostrae splendor et gloria, non potest non indoctus esse, qui se doctum credit interponit A

^as Quare [...] sciebam: Quare et quod tam grande humeris onus imposuerim, non fuit propterea quod mihi conscius nostrae infirmitatis non essem, sed quod sciebam omittit P

^at hoc [...] peculiare: Est autem pugnis palladicis hoc peculiare P

^au eas: illas et P

^av (locupletior: locuplectior R)

^az idest: idem A. In modenensi exemplari (1487), a mano scriptum marginale idem cum idest corrigit.

^ba Hac ego spe infirmus miles, et qui e tyronatus modo rudimentis excessi P

^bb strenuissimisque: post strenuissimisque continuat et finit P: [...] non decertatururs, sed vincendus descendi, nil veritus (quae est vestra excellens in omni scientiarum genere doctrina) futurum hunc mihi congressum ad usum maximum, proindeque voluptatem non mediocrem, quam ne mihi ipse egomet morer, quasi citante classico iam conseramus manus.

^bc potest: poterat A